Secesja RyskaWizerunek centrum Rygi tworzy styl secesyjny z przełomu XIX – XX wieku, ujawniający się w całej swojej wielopostaciowości. Ozdobniczy kierunek secesji najwyraźniej odzwierciedla się w kamienicach przy ulicy Alberta Elizabetes i Strelnieku, wybudowanych przez architekta Mihaila Eizenśteina. Nad linią gzymsu ustawiono postacie lwów i sfinksów, na ściennych płaszczyznach elewacji od strony ulicy umieszczono stylizowane ornamenty roślinności, maski, kolorowe cegły lub wstawki płyt ceramicznych. Wiele budynków zdobniczej secesji, architektami których byli Heinrich Schel, Karlis Felsko, Edmund fon Trompovski, wybudowano również przy ulicach Blaumapa, Terbatas, Rupniedbas. Budynki charakterystyczne dla wertykalizmu – racjonalnego kierunku secesji spotyka się przy ulicach BrMbas, Marijas oraz Certrudes (architekci Reinchold Schmeling, Wilhelm Bokslaf). Dla secesyjnego kierunku w architekturze t.zw. narodowego romantyzmu, charakterystyczne są elementy sztuki zdobnictwa stosowanego, czerpiącego swoje natchnienie w ludowej sztuce budowniczej. Pierwszymi budynkami, mającymi cechy narodowego romantyzmu, są kamienice przy ulicy Marijas 26 oraz Terbatas 15/17 – wybudowane 1905 roku przez architektów KonstantTna Pekśena i Eizena Laube. Budynki te cechuję się powściągliwie wykonaną elewacją frontową, skośnie wykonanymi górnymi kątami otworów okiennych, wizualnie nawiązujących do charakterystycznych w łotewskim budownictwie ludowym zwisających dachów. W kamienicach usytuowanych przy ulicy Brivibas, A.Ćaka, Laćpleśa oraz innych, a zaprojektowanych przez architekt Aleksandra Vanaga, w stylu narodowego romantyzmu przejawia się tendencja konsekwentnego wykorzystywania naturalnych materiałów budowlanych, włączając ornamenty ludowe, jako aktywny element kształtowania elewacji.