Kościół św. Piotra w Rydze jest jednym z największych zabytków architektury starej Rygi. W kronikach pojawia się o nim wzmianka już w 1209. Był to najważniejszy kościół w średniowiecznej Rydze. Znajdowała się przy nim jedna z starszych szkół w mieście.
Budowę kościoła św. Piotra można podzielić na trzy zasadnicze etapy. Dwa pierwsze są związane z gotykiem, trzeci zaś z wczesnym barokiem. W pierwszym etapie została zbudowana centralna część kościoła. W drugim etapie wybudowano nowy ołtarz oraz wieża o wysokości 136 metrów z „piramidową” szpilą. W 1666 wieża się zawaliła, lecz wkrótce ją odbudowano. W 1677 spłonęła. W trzecim etapie zbudowano zachodnią część kościoła oraz nową wieżę o wysokości 54,5 metra. Była to najwyższa drewniana szpila w Europie. Szpila ponownie się spaliła w 1721, a w latach 1745?1746 została odbudowana na podobieństwo pierwotnej, jednak była wyższa (120,7 metra). W czasie napadu niemieckich okupantów w 1941 wieża została zburzona, a konstrukcja kościoła została silnie naruszona. Z wcześniejszego bogatego wykończenia budowli nie zostało prawie nic. W 1954 zaczęły się prace odnawiania kościoła. Wieża została odbudowana w latach 1968?1973; tym razem miała wysokość 123,25 metra, zaś odnowa pomieszczeń zakończona została w 1984. Na wieży znajduje się punkt widokowy z którego można podziwiać łotewską stolicę i jej zabytki.
[simple-map]56.94745533853524, 24.108649492263794[/simple-map]