Dom Czarnogłowych – najpiękniejsza budowla placu Ratuszowego. Jego lokatorami do 1939 roku byli ruchliwi i jowialni czarnogłowianie, wnoszący w towarzyskie życie Rygi świąteczny nastrój. W czerwcu 1941 roku architektoniczny zespół Domu Czarnogłowych został zburzony. W czerwcu 1996 roku rozpoczęto jego odbudowę. Obowiązki głównego wykonawcy powierzono spółce akcyjnej Restaurator. Wykonując prace budowlane tak skomplikowanego obiektu, zostały zaproszone firmy specjalistyczne, niemniej prace główne, najbardziej skomplikowane zostały wykonane przez specjalistów spółki akcyjnej Restaurators- budowniczych, modelarzy, rzeźbiarzy, cieśli, kowali, mistrzów od prac pozłacania, specjalistów od żyrandoli itd. Wyświęcenia odnowionego Domu Czarnogłowych i placu Ratuszowego dokonano dnia 9. grudnia 1999 roku, również tego dnia na placu Ratuszowym ponownie stanął 7 metrowy posąg Rolanda (rzeźbiarz August Folc) – średniowieczny symbol miasta, który na placu znajdował się od 1896 -1941 roku. Odnowiono także zespół zabudowy placu Ratuszowego i przewidziane jest odnowienie budynku Ratuszowego.
[simple-map]56.94688772976298, 24.107158184051514[/simple-map]
Na portalu Domu Czarnogłowych znowu widnieje dawny napis: SOLLTICH EINMAL FALLEN NIEDER, SO ERBAUET MICH DOCH WIEDER ! (Gdybym niegdyś zrujnowanym miał być, wy znów musicie mnie odnowić), i drzwi jego są otwarte dla każdego. Pierwsi budowniczy z Niemiec do Rygi przybyli w 1202 roku i osiedlili się na zachód od dzisiejszych ulic Skarnju (Masarskiej) i Skunju (Stodolnej). Nowy rynek który powstał w XIV w., stanowił pierwotny zarys placu Ratuszowego. Zgromadzenie narodowe w średniowieczu podejmowało decyzje w kwestiach najważniejszych dla miasta i mieszczan, tutaj gromadziły się budynki zarządu miejskiego oraz budynki o znaczeniu społecznym. Dom Czarnogłowych (mistrz budowniczy Dietrich Kreige) w źródłach historycznych po raz pierwszy upomina się w 1334 roku, jako Nowy budynek, który zarząd miasta Rygi wzniósł dla potrzeb organizacji handlowców i rzemieślników oraz usytuował go po drugiej stronie Ratusza. Od drugiej połowy XV w. budynek ten dzierżawiła organizacja Czarnogłowych – kupców Ryskich w stanie kawalerskim. Ryska organizacja Czarnogłowych (istniała od 1416 -1939 roku) będąc bardzo silną i zamożną, powstała od bractwa Świętego Jerzego. Patronem Czarnogłowych był św. Maurycjusz, którego symbol- głowa murzyna – znajduje się w herbie organizacji. Dom Czarnogłowych został wzniesiony w średniowieczu w stylu gotyckim, jako duży budynek mieszkalny, o 27 metrowej wysokości kalenicy dachowej. Począwszy od 1713 roku budynek stał się własnością Czarnogłowych i od tej chwili pochodzi jego nazwa. Parokrotnie budynek ulegał przebudowie, niemniej zachował swoją gotycką treść. Największej przebudowy, w stylu Północnoeuropejskiego manieryzmu, dokonano w latach 1619 – 1625, kiedy przebudowano elewacja frontową, łącznie z zespołem ułożonych ławowa kamiennymi rzeźbionymi ozdobami, rzeźbami, klępami metalowymi oraz stopniem frontonu gotyckiego ozdobionym zegarem. W Domie Czarnogłowych znajdowała się sala uczt, w której umieszono 12 ław dla: czarnogłowych, lubekijczyków, Dużej gildii, handlowców ryskich, westfalijczyków i.td.